Çoğu kişi önleyici bakım ve hidrolik sistemlerinin güvenilirliğini sağlamayı düşündüğünde, aklına gelen tek şey filtreleri düzenli olarak değiştirmek ve yağ seviyelerini kontrol etmektir. Bir makine arızalandığında, sorun giderme sırasında bakılacak sistem hakkında genellikle çok az bilgi bulunur. Ancak, sistemin normal çalışma koşullarında uygun güvenilirlik kontrolleri yapılmalıdır. Bu kontroller, ekipman arızalarını ve duruş sürelerini önlemek için kritik öneme sahiptir.
Çoğu hidrolik filtre tertibatında, kirleticilerle tıkanma sonucu eleman hasarını önlemek için bypass çek valfleri bulunur. Filtre boyunca basınç farkı valf yayı değerine (filtre tasarımına bağlı olarak genellikle 25 ila 90 psi) ulaştığında valf açılır. Bu valfler arızalandığında, genellikle kirlenme veya mekanik hasar nedeniyle açılırlar. Bu durumda, yağ filtrelenmeden filtre elemanının etrafından akar. Bu da sonraki bileşenlerin erken arızalanmasına yol açar.
Çoğu durumda, valf gövdeden çıkarılıp aşınma ve kirlenme açısından incelenebilir. Bu valfin özel konumu ve uygun sökme ve inceleme prosedürleri için filtre üreticisinin belgelerine bakın. Filtre tertibatına bakım yapılırken bu valf düzenli olarak kontrol edilmelidir.
Sızıntılar, hidrolik sistemlerdeki en büyük sorunlardan biridir. Hortumların doğru şekilde monte edilmesi ve arızalı hortumların değiştirilmesi, sızıntıları azaltmanın ve gereksiz arıza sürelerini önlemenin en iyi yollarından biridir. Hortumlar, sızıntı ve hasar açısından düzenli olarak kontrol edilmelidir. Dış muhafazaları aşınmış veya uçları sızdıran hortumlar en kısa sürede değiştirilmelidir. Hortumdaki "kabarcıklar", iç hortum kılıfında bir sorun olduğunu ve yağın metal örgüden sızarak dış kılıfın altında birikmesine neden olduğunu gösterir.
Mümkünse hortum uzunluğu 1,2 ila 1,8 metreyi geçmemelidir. Hortumun aşırı uzunluğu, diğer hortumlara, yürüyüş yollarına veya kirişlere sürtünme olasılığını artırır. Bu, hortumun erken arızalanmasına yol açar. Ayrıca, sistemde basınç dalgalanmaları meydana geldiğinde hortum, şokun bir kısmını emebilir. Bu durumda, hortum uzunluğunda hafif bir değişiklik olabilir. Hortum, şoku emecek kadar uzun ve hafifçe bükülebilir olmalıdır.
Mümkünse, hortumlar birbirine sürtmeyecek şekilde yönlendirilmelidir. Bu, dış hortum kılıfının erken bozulmasını önleyecektir. Sürtünmeyi önlemek için hortum yönlendirilemiyorsa, koruyucu bir kılıf kullanılmalıdır. Bu amaçla piyasada çeşitli hortum tipleri mevcuttur. Ayrıca, eski bir hortumu istenen uzunlukta kesip uzunlamasına keserek de manşon yapılabilir. Manşon, hortumun sürtünme noktasının üzerine yerleştirilebilir. Hortumları sabitlemek için plastik bağlar da kullanılmalıdır. Bu, hortumun sürtünme noktalarında göreceli hareketini önler.
Uygun hidrolik boru kelepçeleri kullanılmalıdır. Hidrolik sistemlerde titreşim ve basınç dalgalanmaları nedeniyle hidrolik hatlar genellikle boru kelepçelerinin kullanımına izin vermez. Kelepçeler, montaj cıvatalarının gevşek olduğundan emin olmak için düzenli olarak kontrol edilmelidir. Hasarlı kelepçeler değiştirilmelidir. Ayrıca, kelepçeler doğru şekilde yerleştirilmelidir. İyi bir kural, kelepçeler arasında yaklaşık 1,5 ila 2,4 metre mesafe ve borunun bittiği yerden 15 cm mesafe bırakmaktır.
Havalandırma kapağı, hidrolik sisteminizin en çok gözden kaçan parçalarından biridir, ancak havalandırma kapağının bir filtre olduğunu unutmayın. Silindir uzadıkça ve geri çekildikçe ve tanktaki seviye değiştikçe, havalandırma kapağı (filtre) kirlenmeye karşı ilk savunma hattıdır. Kirleticilerin tanka dışarıdan girmesini önlemek için, uygun mikron derecesine sahip bir havalandırma filtresi kullanılmalıdır.
Bazı üreticiler, havadaki nemi gidermek için kurutucu bir malzeme kullanan 3 mikronluk solunum filtreleri sunmaktadır. Kurutucu, ıslandığında renk değiştirir. Bu filtre bileşenlerini düzenli olarak değiştirmek, kat kat daha fazla fayda sağlayacaktır.
Bir hidrolik pompayı çalıştırmak için gereken güç, sistemdeki basınç ve debiye bağlıdır. Pompa aşındıkça, iç boşluk arttığı için iç baypas da artar. Bu da pompa performansında düşüşe neden olur.
Pompanın sisteme sağladığı akış azaldıkça, pompayı çalıştırmak için gereken güç de orantılı olarak azalır. Sonuç olarak, motor tahrikinin akım tüketimi azalır. Sistem nispeten yeniyse, bir temel değer oluşturmak için akım tüketimi kaydedilmelidir.
Sistem bileşenleri aşındıkça iç boşluk artar. Bu da daha fazla tur demektir. Bu baypas gerçekleştiğinde ısı üretilir. Bu ısı sistemde işe yaramaz, dolayısıyla enerji israfına neden olur. Bu geçici çözüm, kızılötesi kamera veya başka bir termal algılama cihazı kullanılarak tespit edilebilir.
Basınç düştüğünde ısı oluştuğunu unutmayın, bu nedenle akış kontrol cihazı veya oransal valf gibi herhangi bir akış algılama cihazında her zaman yerel bir ısı bulunur. Isı eşanjörünün giriş ve çıkışındaki yağ sıcaklığını düzenli olarak kontrol etmek, ısı eşanjörünün genel verimliliği hakkında size fikir verecektir.
Özellikle hidrolik pompalarda düzenli olarak ses kontrolleri yapılmalıdır. Kavitasyon, pompanın emme portuna gereken miktarda yağ alamaması durumunda meydana gelir. Bu, sürekli ve tiz bir uğultuya neden olur. Düzeltilmezse, pompanın performansı düşerek arızaya yol açar.
Kavitasyonun en yaygın nedeni tıkalı bir emiş filtresidir. Ayrıca, yağ viskozitesinin çok yüksek olması (düşük sıcaklıklar) veya tahrik motoru dakikadaki hızının (RPM) çok yüksek olması da buna neden olabilir. Havalandırma, pompa emiş portuna dış hava girdiğinde meydana gelir. Ses daha dengesiz olacaktır. Havalandırmanın nedenleri arasında emiş hattında bir sızıntı, düşük sıvı seviyeleri veya ayarlanmamış bir pompada zayıf bir şaft contası yer alabilir.
Basınç kontrolleri düzenli olarak yapılmalıdır. Bu, akü ve çeşitli basınç kontrol vanaları gibi çeşitli sistem bileşenlerinin durumunu gösterecektir. Aktüatör hareket ettiğinde basınç, inç kare başına 200 pound'dan (PSI) fazla düşerse, bu bir soruna işaret edebilir. Sistem normal çalışırken, bir temel oluşturmak için bu basınçlar kaydedilmelidir.
Gönderi zamanı: 05-01-2024